Łysienie plackowate

Łysienie plackowate (łac. alopecia areata) – choroba skórna o nieustalonej dotąd etiopatogenezie. Cechuje się występowaniem przejściowych lub trwałych ognisk wyłysienia, w obrębie których skóra nie jest zapalnie zmienionaJabłonska S. Chorzelski T. "Łysienie plackowate i inne Choroby skóry" Warszawa, PZWL; Jabłonska S. Chorzelski T. "Choroby skóry" – Wydanie IV unowocześnione Warszawa,; Kostanecki W. "Łysienie plackowate in Choroby Włosów" Warszawa, PZWL 1970 :93. Dotyczy 2% pacjentów zgłaszających się do dermatologaJabłonska S. "Łysienie plackowate in Choroby Skóry" t. II, Warszawa, PZWL. Z uwagi na częste występowanie długotrwałego i rozległego wyłysienia, łysienie plackowate może doprowadzać do poważnych zaburzeń psychologicznych, spowodowanych brakiem akceptacji swojego wygląduKoo JY. Shellow WV. Hallman CP. Edwards JE. "Alopecia areata and increased". Choroba może pojawić się w każdym momencie życia, najczęściej jednak następuje to w dzieciństwie lub w młodym wiekuSchwartz RA. Janniger CK. "Alopecia areata" Cutis 1997. Postęp choroby może doprowadzić do całkowitej utraty owłosienia skóry głowy, brwi, rzęs, włosów łonowych i pozostałego owłosieniaMichałowski R. "Łysienie plackowate in Choroby włosów i skóry owłosionej" PZWL,. W ciężkich przypadkach chorobie tej często towarzyszą zmiany paznokciowe o rozmaitej morfologii i nasileniu, będące niekorzystną cechą prognostycznąTobin DJ. Gardner SH. Lindsey NJ. Hoffmann R. Happle R. Freyschmidt-Paul P."Diphencyprone immunotherapy alters anti-hair follicle antibody status in patients with alopecia areata." Eur J Dermatol 2002. Prawdopodobnie na obraz chorobowy składa się wiele czynników o wspólnym podłożu genetycznymMcDonagh AJ. Messenger AG. "The aetiology and pathogenesis of alopecia areata". Wśród czynników tych mogą mieć znaczenie zjawiska autoimmunologiczne, naczyniowe, czynniki psychiczne i zaburzenia w zakresie układu nerwowego. Najprawdopodobniej dominujące w ostrej fazie choroby są zjawiska immunologiczne. Przemawia za tym częste współistnienie łysienia plackowatego z innymi chorobami, w których występują zjawiska autoimmunologiczne: bielactwemAdams B.B. Lucky A.W. "Colocalization of alopecia areata and vitiligo" Pediatr; Kumar B. Sharma VK. Sehgal S. "Antismooth muscle and antiparietal cell antibodies", toczniem rumieniowatymZabielski S. "Wybrane wskaźniki genetyczne i immunologiczne w przebiegu łuszczycy", cukrzycą typu IWang SJ. Shohat T. Vadheim C. Shellow W. Edwards J. Rotter JI. "Increased risk for type I (insulin-dependent) diabetes in relatives ofpatients with alopecia areata" American Journal of Medical Genetics 1994, czy zapaleniem tarczycy typu HashimotoKoçak Altintas AG. Gül U Duman S. "Bilateral keratoconus associated with Hashimoto’s disease, alopecia areata and atopic keratoconjunctivitis" Eur-J Ophthalmol 1999. Choroba nierzadko występuje rodzinnie. Łysienie plackowate

Leczenie

W leczeniu ambulatoryjnym łysienia plackowatego stosuje się minoksydil miejscowo stosowanie cygnolinę, albo terapię kortykosterydową. Wyniki leczenia tymi metodami są zwykle mało skuteczne, a po zaprzestaniu terapii kortykosterydowej włosy zazwyczaj wypadająKhoury EL. Price VH. Abdel-Salam MM. Stern M. "Opical minoxidil in alopecia areata: no effect on the perifollicularlymphoid infiltration" J Invest Dermatol 1992. Podobnie sprawa wygląda z miejscowym stosowaniem cygnolinyPapadopoulos AJ. Schwartz RA. Janniger CK. "Alopecia areata. Pathogenesis, diagnosis, and therapy" Am J Clin Dermatol 2000. Leczenie metodą fotodynamiczną UVA oraz metodą PUVA może przynosić dobre rezultaty. Odrost jest jednak zazwyczaj tylko częściowy. Leczenie takie pozwala uzyskać satysfakcjonujący odrost włosów u połowy pacjentówBehrens-Williams SC; Leiter U; Schiener R; Weidmann M; Peter RU; Kerscher M "The PUVA-turban as a new option of applying a dilute psoralen solution selectively to the scalp of patients with alopecia areata" J Am Acad Dermatol 2001. Obecnie uważa się, że najskuteczniejsze jest leczenie przy pomocy DCP lub innych alergenów kontaktowychLangner A. Wolska H. Stąpór V. Wasyłyszyn J. "Porównanie wyników leczenia alopecia areata metodą fotochemoterapii (PUVA) i miejscowego uczulania dwufenylocyklopronenonem. Postępy w etiopatogenezie, diagnostyce i leczeniu chorób skórnych i wenerycznych" Dermatologia 1992.