Sarkomer
Sarkomer (mion) – podstawowa jednostka czynnościowa mięśnia poprzecznie prążkowanego. Sarkomer jest podstawową jednostką kurczliwą budującą miofibryle. Przyjmuje się, że sarkomer leży pomiędzy prążkami (liniami) Z, które regularnie powtarzają się w mięśniu. Zbudowane są z α-aktyniny i desminy. W obrębie sarkomeru można wyróżnić odcinki anizotropowe (tak zwany prążeklub odcinek A) i izotropowe (prążek/odcinek I) zależnie od zdolności do załamywania światła w mikroskopie polaryzacyjnym. Część środkowa wykazuje zdolności do podwójnego załamania światła (odcinek A) co sprawia że jest ciemniejsza, a części końcowe są jednołomne (odcinek I) a więc jaśniejsze. Długość sarkomeru wynosi ok. 2-3μm. W budowie sarkomeru wyróżnia się też: prążek H oraz prążek M. Sarkomer jest w istocie złożonym kompleksem kilkunastu białek, które tworzą dwa podstawowe filamenty: * filamenty grube, składające się z miozyny i tytyny kotwiczącej filament w prążku Z; * filamenty cienkie, składające się z aktyny, troponiny i tropomiozyny zakotwiczonych końcem plus za pomocą czapeczek Z w prążkach Z. Wzajemne oddziaływania między obu typami filamentów, pod wpływem jonów wapnia powodują skurcz sarkomerów i co za tym idzie również skurcz całych mięśni.