Czym jest terapia manualna?
Terapia manualna to dziedzina fizjoterapii zajmująca się leczeniem dolegliwości układu ruchu poprzez poprawę biomechaniki ciała pacjenta.
Nazwa oznacza badanie i leczenie przy pomocy rąk terapeuty. Chociaż nowoczesna terapia manualna jako dziedzina medyczna jest dyscypliną z około 150-letnią historią,
to jej początki sięgają jeszcze starożytności.
W Polsce często terapie manualną myli się z tzw. kręgarstwem. Kręgarze są to ludzie bez wykształcenia medycznego a często nawet podstawowej wiedzy z anatomii,
którzy znają techniki manipulacyjne(nastawiania) ale nie potrafią ocenić kiedy taka terapia jest przeciwskazana. Jest grupa pacjentów, która będzie wymagała dalszej
diagnostyki, konsultacji lekarskiej a nawet zabiegu operacyjnego. Gdy terapia podjęta jest mimo przeciwwskazań to stanowi to zagrożenie dla życia pacjenta.
Na Świecie terapią manualną zajmują się fizjoterapeuci i lekarze z odpowiednim podyplomowym wykształceniem w tej dziedzinie. Ramy programu kształcenia
zostały opracowane przez International Federation of Orthopaedic Manipulative Physical Therapists (IFOMPT) w latach 70 XXw i są aktualizowane co kilka lat w oparciu o badania
naukowe. Jest to kształcenie podyplomowe, który przewiduje 1000 godzin szkoleniowych w ciągu 6-7 lat. Kształcenie wg standardów IFOMPT jest takie samo w USA,
Australii czy Europie. Tak długi czas dokształcania potrzebny jest aby bezpiecznie i skutecznie pomagać pacjentom. Dziedzinami pokrewnymi do terapii manualnej jest
osteopatia i chiropraktyka. W Norwegii terapeuta wykształcony wg standardów IFOMPTu ma bardzo dużo niezależność i jest pierwszą osobą do kontaktu w przypadku
dolegliwości ze strony układu ruchu. Skraca się w ten sposób drogą diagnostyczną i leczniczą gdyż zdecydowana większość pacjentów będzie mogła być leczona przez
tego terapeutę. Ta grupa, w której nie jest to możliwe jest odsyłana do konkretnego lekarza specjalisty na dalszą ocenę.
Jak wygląda badanie i leczenie?
Badanie rozpoczyna się od zebrania wywiadu oraz analizy dolegliwości pacjenta. Problem może dotyczyć stawu, mięśnia, nerwu lub wszystkich tych struktur
jednocześnie. Dlatego kolejnym elementem jest badanie neurologiczne oraz manualne aby selektywnie ocenić w czym jest problem. W badaniu nie koncentrujemy się na samych
dolegliwościach ale zaburzeniach, które mogą je powodować. Dużą zaletą tej formy terapii jest szukanie i leczenie przyczyny a nie tylko skutku.
Celem terapeuty jest poprawa biomechaniki ciała pacjenta a narzędzia, które stosuje to techniki stawowe(mobilizacje oraz manipulacje stawów), mięśniowe(rozluźnianie,
stretching) i nerwowe czyli neuromobilizację. Integralną częścią terapii są ćwiczenia i trening. Po każdej wizycie pacjent otrzymuje zalecenia odnośnie ćwiczeń, które
powinny być wykonywane jaki i aktywności, które można podjąć.